משמעות דער מאן האט זיין ווייב אזוי אויסגעארבעט, אז זי איז גרייט געווען צו לייגן יעדן לאך אין איר קערפער נאר צו האבן א רו, האט ער געפונען א שכן, וואס ער פאקט זיך אמאל אין איר אנוועזנהייט. דערבײַ איז זי אין גאַנצן אומגעשטערט, און גיט אַרײַן אין טאָכעס, און אין אַלע שפּאַלטן, װאָס ער פֿרעגט, װײַל זײַן גרויסן האָן האָט זי גאָר ליב, לויט איר קרעכצן, אַפֿילו מער װי גרױס.
די פייגעלע איז געוויינט צו זיין באהאנדלט אויף דעם וועג. דער אוממעכטיקער מאן האט זי פארלוירן בײ קארטן. דערפֿאַר האָבן זײ איר אַ גאַנצן טאָג געצויגן װי אַ כלבה. און די שווערער די פלעקל, די האַרדער זיי פאָרן עס ין. נאָר די לאָך איז שױן אַזױ געװױנט צו די נײַע בעלי־בתּים, צו דער שפע פֿון מילך ― אַז זי װיל נישט צוריק.